Pilin İcadı Alessandro Volta Kimdir?

Pilin İcadı: 1800 yılında tesadüf sonucunda icat edilmiş olan pil her alanda kullanılan cihazlardan biridir. Elektriğe ait bilgiler, M. Ö. 600 yıllarına kadar dayanmaktadır. Elektrik bilimsel olarak ilk kez 17. yüzyılda ele alınmıştır.

Ancak 19. yüzyıla kadar elektrik çeşidi, bir kumaşa sürterek elde edilen veya yıldırım elektriği olarak bilinen statik elektriktir. 19. yüzyılda buna elektrik akımı ilave edilmiş  ve devamlı elektrik akımını mümkün kılan  pili icat edilmiştir. Elektriğin bu alanındaki çalışmaları başlatan kişi, Luigi Galvani (1737–1798) ünlü kurbağa deneyi ile tanınır.

Bu durumda elektrik elde etmek için iki değişik metale ve sıvıya gereksinim vardı. Bundan faydalanarak bakır ve çinko madenlerinin aralarına tuzlu suya batırılmış süngerler yerleştirmiştir. Böylece Volta, elektrik akımını elde etmeyi başardı. Volta Pili denilen pili buldu (1800).

Volta, Galvani’nin biyolojik deneylerinin sonucu olan Hayvansal Elektrik Teorisi’ni ortadan kaldırdı. Galvani’nin deneyleri bilim tarihinin en ilginç olaylarından bir tanesidir. Galvani ve Volta arkadaştılar ve Galvani asla Volta’ya kuramını ortadan kaldırdığından dolayı kin duymadı.

Volta da Galvani’nin deneylerinin güzel ve şaşırtıcı deneyler olduğunu yazmaktaydı. Çalışmalarından dolayı Napolyon onu ödüllendirdi. Avusturya İmparatoru, onu Padua Üniversitesinde Felsefe Fakültesi Başkanlığına getirdi. Ölümünden 54 yıl sonra 1881’de Volt adı, elektrik gücü birimi olarak onun anısına itafen kullanılmaya başlandı.

Pilin Tarihi Gelişimi

2.000 yıl önce, Yunan bilgini Thales, kumaş parçasını fosil ağaç reçinesinden oluşan kehribara sürtmüştür. Sonucunda küçük elektrik kıvılcımları elde etmiştir.

1800′ de Alessandro Volta, yaptığı ilk pile ilişkin ayrıntıları yayınlamıştır. Belirli çözeltiler ile metal elektrotlar arasındaki kimyasal tepkimeden yararlanma yoluyla elektrik üretmiştir. John Frederick Daniell (1790-1845) gibi bilim adamları, elektrot yapımında farklı gereçler kullanmıştır. Böylece Volta’nın tasarımını geliştirmişlerdir. Günümüzün pilleri de aynı temel tasarıma dayanmakta, ama yapımlarında modern gereçler kullanılmaktadır.

1802 de Dr. William Cruickshank seri üretilecek pilin tasarımını yapmıştır. Aynı boyutlarda kare şeklinde kesilip uçlarından lehimlenmiş bakır ve çinko plakaları kullanmıştır. Etrafını çimento ile sıvanmış tahta kutulara koymuştur. Sonra içini tuzlu su ya da su ile seyreltilmiş asitle doldurmuştur. Plakaların aralarındaki mesafeyi sabit tutmak için tahta yüzeyin üzerine oluklar yapılırdı.

Sir Humphry Davy’nin Londra Kraliyet Enstitüsü kasalarına çok güçlü pilleri yerleştirerek yeni buluşların yolunu açmıştır. Davy pilleri karbon elektrotlara bağlayarak elektrikle üretilen ilk ışığı elde etmiştir. Yeniden  doldurulamayan tüm bu piller, ilkel piller grubuna giriyordu. 1859 da Fransız fizikçi Gaston Planté şarj edilen pili icat etmiştir. Bu pillerin çalışma prensipleri günümüzde kullandığımız akülerdeki kurşun/asit sistemi ile aynıdır.

Elektrik üretmede kullanılan daha sonraları keşfedilen manyetik alan yöntemidir. 1820de Fransız bilgin André-Marie Ampère (1775-1836) elektrik taşıyan tellerin birbirlerini çektiğini, ittiğini görmüştür. 1831 de İngiliz Michael Faraday (1791-1867). Bir bakır bobinin kuvvetli bir manyetik alanın etkisi altında kaldığında elektrik ürettiğini görsel olarak anlatmıştır. Faraday bobin ve mıknatıs arasında hareketliliğin devam ettiğini görmüştür. Bu süreçte elektrik üretiminin de kesintisiz olarak sürdüğünü ortaya koymuştur.

1899 da İsveçli Waldmar Jungner nikel-kadmiyum pili icat etmiştir. 1947 de Neumann pil hücresini tam olarak sızdırmaz bir biçimde izole etmiştir. Bu yenilikler günümüzde kullanılan sızdırmaz nikel-kadmiyum pilin doğmasına yol açmıştır.